داوری و میانجیگری
داوری واگذاری اختلاف به دیگری برای رفع اختلافات به داور یا داوران منتخب است.
طرفین البته می توانند به داور سوم هم داوری را بسپارند.
شرط داوری می تواند در قرارداد اصلی قید شود. درصورت هر نوع اختلافی ابتدا به داور مراجعه شود
اگر بخواهند بدون مراجعه به داور به دادگاه طرح دعوی کنند دادگاه قرار عدم استماع دعوی صادر خواهد کرد بنابر این دادگاه به دعوی رسیدگی نخواهد کرد.
طرفین می توانند از دادگاه بدوی یاتجدید نظرو دیوان عالی کشور درخواست به داوری را داشته باشند.داوری فقط در موضوعات پرونده حقوقی قابل طرح است ودر پرونده های کیفری داوری نیست
البته در ایین دادرسی کیفری مصوب 1392 نهادی تحت عنوان میانجیگری پیش بینی شده است.در قراردادهایی که یک طرف ان شرکت دولتی یا شهرداری است باید به ممنوعیت مقرر در اصل139 و ماده 457 ایین دادرسی مدنی توجه داشت تا با مشکلات بعدی مواجه نگردد.
اما با وجود شرط داوری در قرار دادهای مذکور یکی ار طرفین به منظور طرح دعوی به دادگاه رجوع کند دادگاه موظف به رسیدگی است و نمی تواند قرار عدم استماع دعوی صادر کند ارجاع به داوری در این موارد مصوبه دولت را لازم دارد
بهتر است اگر در قرارداد شرط داوری است داور مشخص شود و قبولی داور اخذ شود اما اگر داور مشخص نشود با اظهار نامه به طرف مقابل اعلام شود که ظرف ده روز اعلام نظر کند چنانچه پاسخ نداد یا تراضی نکرد ذینفع می تواند با مراجعه به دادگاه برای تعیین داور اقدام نماید.
اگر شخصی که بعنوان داور مشخص شده است در قرار داد نتواند یا نخواهد داوری کندو طرفین به شخص دیگری توافق نکنند رسیدگی به اختلاف با دادگاه خواهد بود
قضات و کارمندان دادگستری را نمی توان بعنوان داور تعیین کرد اما وکلا ی دادگستری منعی ندارد
مدت داوری باید مشخص شوداگر مشخص نشده مطابق ماده 484 ایین دادرسی مدنی سه ماه خواهد بود
رای داور باید موجه باشد و مدلل مخالف قوانبن نباشد مثلا پسر و دختر به مساوی ارث ببرند این خلاف قانون است بنابر این داور نمی تواند هر طور می خواهد رای بدهد دادخواست ابطال رای داور باید ظرف بیست روز از ابلاغ رای داوری صورت گیرد بعد از ان دادگاه رد در خواست صادر می کند.
جهت نیاز به مشاوره و وکیل دادگستری با شماره های زیر تماس حاصل نمایید:
09153168026
09154128026
05138476767